Mijn (online) dating ervaringen. Niets om over naar huis te schrijven en tegelijk heel veel. Dating over 30, dat is Tinder, Elite, TWoo en gekoppeld worden door vrienden. *Zucht*, was ik maar weer 16, toen was de wereld nog zo eenvoudig...
Dus, ik ben 34 en op 'vrijersvoeten'. Ja, ik ben best een gelukkige happy single, meestal... Maar ergens zou ik toch graag een bijzonder maatje vinden om samen dingen mee te delen.
Als je een tiener of twintiger bent is dat nog vrij gemakkelijk: school, fuiven, feestjes, café, unif,... keuze op overschot. Maar eens je de 30 gepasseerd bent, dan wordt het allemaal toch zo serieus?! De meerderheid is dan verliefd-verloofd-getrouwd in het goede geval - maar pech voor de singles. Gescheiden in het minder goede geval - dàt is een optie, maar er komt wel wat bagage mee waar je je voor open moet stellen...
En waar vind je die andere 'happy singles' die toch wel ook op zoek zijn naar 'die ene'?! Het is haast elke dag werken geblazen, dus nachten op café hangen en in discotheken (als je daar al aan bent, ik niet dus...), dat is ook niet echt meer een optie.
De online dating wereld dan maar zeker? Been there, done that, enheu... ik weet het toch zo niet hoor, blijft een moeilijke, in mijn geval (en ik weet dat ik niet alleen ben). Beetje een haat-liefde verhouding met die sites en apps. Al leverde het wel al ludieke anekdotes op...
Er was bijvoorbeeld die keer dat ik na wat heen- en weer chatten afgesproken had met een kerel die zich, net als ik de 'veiligheidssector' bevond. Aha, een gemeenschappelijk onderwerp, dat schept een band! Best een leuke kerel, alleen... Hij leek wel in een film mee te spelen: "vind je het goed dat ik me aan deze kant van de tafel zet? Dan kan ik een overzicht over het terras bewaren...", met zijn zonnebril laag over zijn neus. Mja, grappig, maarheu, thanks but no thanks!
Of die keer dat ik gekoppeld werd via vrienden. Verstandige man, leuke verschijning, aangename stem enzo.. maar ik ergerde me blauw aan zijn tafelmanieren! Noem me moeilijk, maar netjes eten is voor mij een basiseigenschap van opgevoed zijn... Na één date had ik geen zin om hem een tweede keer te zien. Hij dacht daar echter anders over en omdat hij wist waar ik ongeveer woonde was hij in mijn wijk op zoek gegaan naar mijn naam op de bel. Daarop belde hij aan, liet hij zich via m'n buren binnen en dropte een boeket rozen voor m'n deur. Klinkt heel romantisch, zeg je? Ik vond het eerder creepy. My personal space, is my personal space, en als ik je daar niet zelf naartoe vraag/neem, dan voel ik me wat bedreigd. Needless to say, het is ook met hem niks geworden.
Dan zijn er de talloze 'net-gescheiden-en-eerder-op-zoek-naar-een-therapeut'-types... Eentje zat haast over z'n pizza te huilen over de brake-up met z'n ex. Ik vind dat oprecht heel erg, en ik hoop dat die mannen zich gauw beter voelen. Maar het is echt een no go om je ex te verketteren op een eerste date ("lieve help, hoe zal hij ooit over mij praten, ik ben ook maar een mens..."), dan wel haar dermate te prijzen zodat je als potentieel geïnteresseerde dame de vraag stelt of (relatie)therapie toch niet een optie is die hij maar 'ns moet overwegen?!
En ja, de perverts, viespeuken, mannen bij wie alle grenzen weg vallen op het internet en denken dat ze zich je toe mogen eigenen. Een greep uit het kleurrijke aanbod:
zonder enige context dick picks sturen, bij wijze van (benen)opener. De allereerste keer wist ik eigenlijk niet eens zo goed waarnaar ik aan het staren was en dan de #WTF?! - swipe naar rechts!
illegale mannen (vaak begin twintig - voel ik me haast een cougar!) die zo proberen aan verblijfspapieren te geraken, ook zonder al te veel verbloeming: "Je veux vivre avec toi en Belgique..." - swipe naar rechts!
de hitsige bejaarde mannen die denken dat ze een groen blaadje kunnen strikken, ieeeeuuwww - swipe naar rechts!
de gefrustreede types (vaak zonder profielfoto) die je meteen beginnen uit te kafferen omdat je niet met dadelijk reageert of hen beleefd afgepoeierd hebt: "Omhooggevallen trut! Je ben toch te lelijk om in de dag buiten te komen" - swipe naar rechts!
de "allo, alles goe. Wa aant doen?" venten. Dudes, alsjeblieft... Geen probleem als we informeel en sms-taal gebruiken als we elkaar beter kennen, maarheu... Het komt mij nogal nonchalant en zelfs respectloos over...
Again, call me high maintenance, maar ik houd toch nog altijd van een beetje ouderwetse charme, je best doen voor elkaar, ingepakt worden. Ik ben een zeer onafhankelijke vrouw op alle gebied, maar... ik vind het wel leuk als je de deur voor me open houdt.
Ik hoor de mannen alweer zuchten: "Het is ook nooit goed... Met de wijven niks als last..." :-D
Comentários