Dit is geen nieuwe vaginamonoloog of een pleidooi voor de invoering van een nieuwe term voor de schaamlippen of een blog over 'liplifting'. Dit is gewoon een postje over hoe we als meisjes elkaar een hart onder de riem kunnen steken, ook als het eens wat minder gaat. #girlsquad
'Mijol', in het Brussels – en bij uitbreiding het Brabants – en niet zo romantisch woord voor het vrouwelijk geslachtsorgaan. Nogal plat, maar soms liefkozend gebruikt onder vriendinnen...
De mijollen en ik, we werken in een sector die we toch nog – ondanks de 'vervrouwelijking' van het beroep – nog steeds kunnen bestempelen als een mannenwereld. Ja, we zijn ingeburgerd, we zijn (volgens een aanzienlijk deel van onze mannelijke collega's) een onmisbare schakel in de keten, maar het blijft a man's world. Het is echter niet aan alle dames gegeven om zich staande te houden in ons door testosteron-geregeerde wereldje. Wij hebben een grote mond, (spreekwoordelijk) serieuze ballen aan ons lijf en (vaak) dokwerkershumor... We zijn geen doorSNEE (mind the pun, :P) madammen.
En, in dat haantjeswereldje van ons, hebben wij al eens nood aan chicklit humor, girl talk, preutenpraat, … Dat programma op Een, 'Loslopend wild en gevogelte', dat zijn wij ten voeten uit...
Een tijdje terug was het de grote babyboom in ons groepje... Alles was bespreekbaar: perineummassage, aambeien, scheurtjes groot of klein, 'strippen' (zoek maar eens op als je het niet kent – maar het heeft in deze context weinig te maken met schaars gekleed, wulps kronkelen... en het heeft ook niks te maken met je benen of onderkant waxen...).
Maar, we moederen niet alleen natuurlijk, we zijn vooral een collega-groep. Werkfrustraties worden geventileerd, nieuwsjes en informatie gedeeld, er wordt advies gevraagd en gegeven...
En dan de humor natuurlijk: dwaze anekdotes worden zonder schroom gedeeld, net als schuine moppen (vrouwen zijn even erg als mannen...), (mannelijke) collega's gaan op de rooster of er wordt een of ander mee-zing-jaren '80 of '90-nummer gepost, al dan niet begeleid door een meekwelende mijol in de achtergrond. Goed voor een lachkramp of minstens een smurk, al dan niet tijdens de werkuren.
Zo'n girlsquad kan echt deugd doen als je eens een minder dagje hebt, om welke reden ook. De mijollen weten altijd raad, ze zijn mee verontwaardigd, ze stellen gerust, ze huilen mee en vooral, ze steunen... Natuurlijk zijn we het niet altijd helemaal eens met elkaar, maar wat dan nog? Meningen kunnen delen en respecteren, dat is tenslotte volwassen zijn... We weten wat we aan elkaar hebben, en dat is wat telt!
Bij deze dus een warme oproep aan all-you-ladies-out-there om een (work)clan te vormen waarbinnen je open en eerlijk kan zijn. Het doet ons zo veel goed en we komen er allemaal sterker uit!
Comments